19 september 2014

Dronken shoppen.


Het fenomeen is sinds de intrede van het internet geen taboe meer. Je hebt het misschien zelf al meegemaakt: na het eten nog wat glazen wijn drinken, met je lief naar The Wire kijken en vaststellen dat je eigenlijk écht niet kan volgen. Soit, het is bon ton om naar The Wire te KIJKEN. Niemand specifieerde dat je het ook moet snappen. Maar omdat je niet het g evoel wil hebben dat je een hele avond doelloos naar een scherm hebt zitten staren, klap je je laptop open. Met enkele klikken shop je licht beneveld een nieuwe outfit bij elkaar. Enkele dagen later belt de postbode aan. 'Voor mij? Zeker?' En dan komt het langzaam allemaal terug. Dronken jij kocht voor nuchtere jij een nieuwe outfit. SURPRISE! 

Ik maakte het zelf ook mee. Maar dan op klaarlichte dag net na de middag. Op de Dansaertstraat. Dronken.
 
Het is intussen vier jaar geleden. De duurste winkel waar ik op dat moment binnen durfde, was een Sandro tijdens de solden. Een boetiek à la Stijl was een no-go. Maar die bewuste dag zeiden mijn vrienden Ouzo, Bailey’s en rode wijn: go-go.
 
Hallelujah –de ecobewuste kledingzaak van Stijl-oprichtster Sonja Noël- was de eerste boetiek die ik tegenkwam op de weg van het restaurant naar het station. Maar zullen we afspreken dat binnengaan een bewuste keuze was en dat ik zelfs in dronken toestand groener ben dan Mieke Vogels en Kermit samen? Check, dat komt bij de ‘extra vaardigheden’ op mijn CV.
 
Zoals in alle highbrow boetieks ter wereld hangen er in Hallelujah veel te weinig kleren. Waardoor de verkoopster snel klaar is met opruimen (alsof je als klant al iets overhoop zou  DURVEN gooien) en dus niks anders te doen heeft dan naar jou kijken terwijl jij de verschillende stoffen eens aanraakt en doet alsof wat er op het prijskaartje staat allemaal heel schappelijk  is. Extra vaardigheid nummer 2.
 
Maar in mijn dronken bui ging ik iets te ver. Ik deed alsof de prijs van een leren kleedje ZO oké was dat het geen kwaad kon het eens te passen. Voor ik het wist waren de verkoopster en ik beste vriendinnen en MOEST ik het kleedje wel kopen. Dat ik niet genoeg geld had was geen probleem. Ik kon een voorschot van €100 betalen en het kleedje voorlopig daar laten. Ik kreeg zelfs korting. Friends for life.
 
Mensen die naar Ikea gaan, hun kind in het ballenbad laten spelen en zo blij zijn met hun nieuwe zetel dat ze hun kind in het ballenbad vergeten tot ze thuiskomen en een telefoontje krijgen van de ballenbadverantwoordelijke van Ikea: ik snap VOLLEDIG hoe jullie je voelen. Enkele weken na mijn dronken aankoop kreeg ik telefoon van mijn nieuwe beste vriendin. Wie? Van Hallelujah! Of ik nog wist dat er een kleedje voor mij gereserveerd was? Huh? En of ik kon langskomen om de resterende €250 te betalen? SURPRISE!
 
Pas op, ik ben nog altijd fan van het kleedje. Maar toen ik tijdens het inpakken voor de verhuis meedogenloos mijn garderobe sorteerde, dacht ik: kak. Ik heb het nog maar 4 keer gedragen. Er een jas over aandoen, zou een goed idee zijn... als ik toegelaten wil worden tot een American Football team. (Spoiler alert: NIET mijn plan) Het is voor mijn doen ook nogal grafisch ontwerperig (lees: strakke lijnen) terwijl ik meer een The Nanny ben (lees: goud en luipaard).
 
 
Een eerste dure aankoop wordt meestal gerechtvaardigd door het veelvuldig dragen van het kledingstuk. Bij mij werd het gerechtvaardigd door alcohol. Toegeven dat mijn eerste dure aankoop ooit misschien wel een miskoop was, is bijna gênanter dan toegeven dat mijn vagina in bad water opzuigt dat er na enkele minuten weer uitloopt wanneer ik rechtsta. Wat? Ik zei BIJNA.
 
Telt mijn kleedje als miskoop of denk ik dat enkel omdat de kost-per-draagbeurt-berekening (€87,5 per keer) nogal duur uitvalt? En hoe zit dat als jullie in bad gaan?
 
Ik hoor het graag!
 
X
 
Lenalena
 

24 april 2014

Diamanten voor iedereen! Maar dan in't Italiaans.


De tijd dat diamanten uitsluitend best friends waren met rich girls of girls with sugardaddies of girls die keigoed kunnen tennissen en daarvoor zo’n mottige diamanten raket krijgen, is voorbij. VOORBIJ! Diamanten voor iedereen zeg ik u! DIAMANTI PER TUTTI! Dat is Italiaans, ja. Want alles is mooier in het Italiaans. Echt. Neem nu  a fiss’i mammita. Prachtig, niet? Moest ik een koffiebar openen, ik zou hem a fiss’i mammita noemen. Want niemand vermoedt dat het eigenlijk 'je moeders kut' betekent. (don’t look so shocked: we’ve ALL been there.)

Diamanti Per Tutti is een Belgisch juwelenmerk dat aan 5 bloggers vroeg om elkaar kort te interviewen en te fotograferen met hun favoriete Diamanti Per Tutti juweel. Een soort blogger speeddate. Geen eindeloze small talk, maar BAM: meteen vijf vragen die wat dieper graven dan ‘en hoe is’t voor de rest?’

Ik had het geluk dat ik Ruth van The Merrymakers mocht interviewen. Van alle deelnemende bloggers (waaronder ook Nathalie van The Merrymakers, Annebeth van The Styling Dutchman en Patricia van No Glitter No Glory) kende ik Ruth het minste, wat het meteen ook spannend maakte. 

Waarom ik fan ben van Ruth? Dude, bekijk eender welke outfitpost van haar. Zij is een van die vrouwen die een geen toeters en bellen-outfit als een skinny jeans, oversized trui en booties kan dragen en niets meer nodig heeft omdat ze zo'n attitude uitstraalt. Supermodel galore.

We ontmoetten elkaar maar kort, maar door de vragen die ik haar stelde, heb ik toch het gevoel dat ik haar al een beetje ken. Meer dan wanneer je een uur small talk zou voeren.

Dus wanneer je volgende keer in een koffiebar op je chai latte staat te wachten, vraag dan niet: 'en hoe is’t voor de rest?', maar vraag eens ‘wie of wat heeft van jou de persoon gemaakt die je vandaag bent?’ En BAM! Je leven zal meteen een stuk interessanter worden. Gratis tip!

Et voilà, de ravissante Ruth van The Merrymakers:


Who or what influenced you to be who you are right now?


In the first place I would say my parents and my sister, I really don’t know who I would have become without them! And of course all the great friends I met during the years but also the less interesting people I got to cope with. Most of the time you learn more out of difficult situations than when everything is going easy and planned. Life just gets more interesting when you’re not in your comfort zone and you get to discover new things in life all by yourself. 


What’s you power song?


I actually have two extremely different power songs. The first one is Beat It from Michael Jackson which always helps me to blow off some steam. And the second one is Crosses from José Gonzalez, that voice, the lyrics, the way he sings it and the simple beauty of that song just give me goosebumps every singe time.


Which fictional character would you like to be?


That's the most easy question :) And everyone who knows me well is going to laugh right now cause it's so predictive: wolverine from the X-men! I've been obsessed with this Marvel character since I was really young. He's extremely powerful and very kind and respectful at the same time, a combination you rarely see in real life.


Do you have a favorite quote?


„We’re all spiritual beings having a human experience”


I don’t actually think we all are spiritual beings, some people just don’t care and only believe in the rational part of life, but for me it just emphasizes the fact that we have to look at the inside and not the outside. It’s the soul that’s the most important part of our body!


What makes you a good friend?


My name actually means friend / friendship and that’s why I got the “friend” tattoo on my right wrist. For me friendship is truly important and I try to be the best friend as possible. Personally I think I’m a loyal friend, I like listening and I’m always there when someone needs me. 

Meer bloggerspeeddatemateriaal? Check hier het interview van Merrymaker Nathalie met No Glitter No Glory Patricia, hier het interview van Patricia met Styling Dutchman Annebeth en hier het interview van Annebeth met mij. Morgen verschijnt op The Merrymakers blog het laatste interview tussen Ruth en Nathalie. Zeker checken.

Toedels dudes!

x
 
lenalena

Oh wacht, Rihanna wil ook nog iets zeggen:



19 februari 2014

Het handboek van de moderne vrouw


FADE IN:

scène 1

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN – DAG

Twee meisjes praten en drinken koffie. Meisje 2 heeft haar handtas open op de tafel staan: even vol en georganiseerd als een doos Pringles.

                                                MEISJE 1
                                    Hebt gij ook plakkers bij?

                                                MEISJE 2
                                    Ja, maar ik ga wel efkes moeten zoeken.
– Gevonden!

1 seconde zat ertussen. Tussen de veronderstelling dat ze Mary Poppinsgewijs diep in haar handtas zou moeten duiken en het moment waarop ze de pleisters in haar hand had. In een speciaal daarvoor voorzien plastic doosje. DURRRRR!
Ik heb het hier over mijn goede vriendin Femke Van den please vermeld mijn naam niet op uw blog, Lena.

Femke is zo’n ‘what’s in my bag’ vrouw. Je kent het type wel: zoals beauty en fashion bloggers die alles uit hun handtas halen en het vastleggen op foto of video. Omdat andere vrouwen daar graag naar kijken. 

Wat mij altijd verbaast, is dit: NIEMAND van die vrouwen schaamt zich over de inhoud van haar handtas. Ze zijn zelfs trots. Het is alsof ze allemaal zeggen: kijk eens hoe glamoureus en georganiseerd ik ben. Niemand van die vrouwen heeft een bruine vlek in hun handtas van die keer dat een nagelvijl een brik chocomelk doorboorde. Drinkt er dan niemand chocomelk? Tssss, ik vind dat ongeloofwaardig.

Mijn handtas is verboden terrein. De enigen die in mijn handtas mogen rommelen zonder angst voor een tirade en een resem ongeloofwaardige excuses voor de rommel (“ja maar ik denk dat er ’s nachts een familie koala’s in leeft”), zijn mijn poezen. En dan enkel omdat ze mij helpen orde te houden door er af en toe KEIBLIJ een half opgegeten croissant uit te sleuren.

Bestaat er hoop voor vrouwen zoals ik? JA. En de hoop heet Diane Von Furstenberg. Haar oplossing voor vrouwen die hun handtas volproppen met chips, boeken en nagellak als daar plaats voor is? Een kleine handtas. DVF heeft daar geen patent op natuurlijk, maar met een wijsheid uit het handboek van de moderne vrouw in het achterhoofd:

Bevindt een vrouw zich in het dertigerjarenrijk,
Is het hoog tijd voor haar eerste designerbijk.

In New York kocht ik deze beauty die volgens Diane enkel groot genoeg is voor je creditcard, telefoon, sleutels en lipstick. Niet voor chocomelk. Echt niet. Ik heb het nagevraagd.
 
Nadat ik van dat gruwelijke nieuws bekomen was, voelde ik wat ik eigenlijk altijd al geweten had: mijn eerste designer tas zou van mij een andere vrouw maken. Een betere. De beste. Een what’s in my bag vrouw.

Maar is het echt wel zo simpel? –JA!
Durf ik zonder schaamte mijn DVF handtas openen voor iedereen? –Na het verstoppen van een volgesnoten, krakende papieren zakdoek, JA!
Eind goed al goed? - Hm. Niet helemaal.

Mijn poezen…die waren ongelukkig! Teleurgesteld keken ze naar mijn kleine DVF en miauwden ze in koor "Waar de fok zijn ons koffiekoeken?!"
             
Het brak mijn crazy cat lady hart. Ik moest actie ondernemen. Om de huisvrede te bewaren, sleur ik sinds dan naast mijn 1e designer bag ook een Patti Smith tote bag mee om half opgegeten croissants in te vervoeren… En –omdat ik dan toch al bezig ben- ook nog een tiental lippenstiften, boeken, magazines, een agenda, losse Tic Tacs en kasticketjes die ik rond mijn kauwgom kan verfrommelen.

Cats love croissants
 
Met andere woorden: missie KEIHARD ... geslaagd! Ah ja, want een totebag is geen handtas. Voor tote bags bestaan geen regels. En het beste van al? Hij is zwart. De chocomelkvlekken zijn er nog, maar je ziet ze niet.

scène 2

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN– DAG

Een vrouw, alleen aan een tafel, drinkt een decadente koffie (slagroom + Smarties). Ze bladert in het handboek van de moderne vrouw. Haar oog valt op een quote.

                                                            VOICE OVER VROUW
Ook al draagt de vrouw een designer tas,
ze blijft de slons die ze altijd was.

Vrouw kijkt betrapt rond zich. Ze kucht en scheurt terwijl in een trek het blad uit het boek. Spuwt kauwgom in het blad. Verfrommelt blad. Steekt verfrommeld blad in totebag.

FADE OUT.


Blij in NY na mijn life changing aankoop
 
En jullie? Hoe zit dat met de inhoud van jullie handtas? En zijn jullie tote girls of designerbijk chicks?

x

Lenalena



19 september 2014

Dronken shoppen.


Het fenomeen is sinds de intrede van het internet geen taboe meer. Je hebt het misschien zelf al meegemaakt: na het eten nog wat glazen wijn drinken, met je lief naar The Wire kijken en vaststellen dat je eigenlijk écht niet kan volgen. Soit, het is bon ton om naar The Wire te KIJKEN. Niemand specifieerde dat je het ook moet snappen. Maar omdat je niet het g evoel wil hebben dat je een hele avond doelloos naar een scherm hebt zitten staren, klap je je laptop open. Met enkele klikken shop je licht beneveld een nieuwe outfit bij elkaar. Enkele dagen later belt de postbode aan. 'Voor mij? Zeker?' En dan komt het langzaam allemaal terug. Dronken jij kocht voor nuchtere jij een nieuwe outfit. SURPRISE! 

Ik maakte het zelf ook mee. Maar dan op klaarlichte dag net na de middag. Op de Dansaertstraat. Dronken.
 
Het is intussen vier jaar geleden. De duurste winkel waar ik op dat moment binnen durfde, was een Sandro tijdens de solden. Een boetiek à la Stijl was een no-go. Maar die bewuste dag zeiden mijn vrienden Ouzo, Bailey’s en rode wijn: go-go.
 
Hallelujah –de ecobewuste kledingzaak van Stijl-oprichtster Sonja Noël- was de eerste boetiek die ik tegenkwam op de weg van het restaurant naar het station. Maar zullen we afspreken dat binnengaan een bewuste keuze was en dat ik zelfs in dronken toestand groener ben dan Mieke Vogels en Kermit samen? Check, dat komt bij de ‘extra vaardigheden’ op mijn CV.
 
Zoals in alle highbrow boetieks ter wereld hangen er in Hallelujah veel te weinig kleren. Waardoor de verkoopster snel klaar is met opruimen (alsof je als klant al iets overhoop zou  DURVEN gooien) en dus niks anders te doen heeft dan naar jou kijken terwijl jij de verschillende stoffen eens aanraakt en doet alsof wat er op het prijskaartje staat allemaal heel schappelijk  is. Extra vaardigheid nummer 2.
 
Maar in mijn dronken bui ging ik iets te ver. Ik deed alsof de prijs van een leren kleedje ZO oké was dat het geen kwaad kon het eens te passen. Voor ik het wist waren de verkoopster en ik beste vriendinnen en MOEST ik het kleedje wel kopen. Dat ik niet genoeg geld had was geen probleem. Ik kon een voorschot van €100 betalen en het kleedje voorlopig daar laten. Ik kreeg zelfs korting. Friends for life.
 
Mensen die naar Ikea gaan, hun kind in het ballenbad laten spelen en zo blij zijn met hun nieuwe zetel dat ze hun kind in het ballenbad vergeten tot ze thuiskomen en een telefoontje krijgen van de ballenbadverantwoordelijke van Ikea: ik snap VOLLEDIG hoe jullie je voelen. Enkele weken na mijn dronken aankoop kreeg ik telefoon van mijn nieuwe beste vriendin. Wie? Van Hallelujah! Of ik nog wist dat er een kleedje voor mij gereserveerd was? Huh? En of ik kon langskomen om de resterende €250 te betalen? SURPRISE!
 
Pas op, ik ben nog altijd fan van het kleedje. Maar toen ik tijdens het inpakken voor de verhuis meedogenloos mijn garderobe sorteerde, dacht ik: kak. Ik heb het nog maar 4 keer gedragen. Er een jas over aandoen, zou een goed idee zijn... als ik toegelaten wil worden tot een American Football team. (Spoiler alert: NIET mijn plan) Het is voor mijn doen ook nogal grafisch ontwerperig (lees: strakke lijnen) terwijl ik meer een The Nanny ben (lees: goud en luipaard).
 
 
Een eerste dure aankoop wordt meestal gerechtvaardigd door het veelvuldig dragen van het kledingstuk. Bij mij werd het gerechtvaardigd door alcohol. Toegeven dat mijn eerste dure aankoop ooit misschien wel een miskoop was, is bijna gênanter dan toegeven dat mijn vagina in bad water opzuigt dat er na enkele minuten weer uitloopt wanneer ik rechtsta. Wat? Ik zei BIJNA.
 
Telt mijn kleedje als miskoop of denk ik dat enkel omdat de kost-per-draagbeurt-berekening (€87,5 per keer) nogal duur uitvalt? En hoe zit dat als jullie in bad gaan?
 
Ik hoor het graag!
 
X
 
Lenalena
 

24 april 2014

Diamanten voor iedereen! Maar dan in't Italiaans.


De tijd dat diamanten uitsluitend best friends waren met rich girls of girls with sugardaddies of girls die keigoed kunnen tennissen en daarvoor zo’n mottige diamanten raket krijgen, is voorbij. VOORBIJ! Diamanten voor iedereen zeg ik u! DIAMANTI PER TUTTI! Dat is Italiaans, ja. Want alles is mooier in het Italiaans. Echt. Neem nu  a fiss’i mammita. Prachtig, niet? Moest ik een koffiebar openen, ik zou hem a fiss’i mammita noemen. Want niemand vermoedt dat het eigenlijk 'je moeders kut' betekent. (don’t look so shocked: we’ve ALL been there.)

Diamanti Per Tutti is een Belgisch juwelenmerk dat aan 5 bloggers vroeg om elkaar kort te interviewen en te fotograferen met hun favoriete Diamanti Per Tutti juweel. Een soort blogger speeddate. Geen eindeloze small talk, maar BAM: meteen vijf vragen die wat dieper graven dan ‘en hoe is’t voor de rest?’

Ik had het geluk dat ik Ruth van The Merrymakers mocht interviewen. Van alle deelnemende bloggers (waaronder ook Nathalie van The Merrymakers, Annebeth van The Styling Dutchman en Patricia van No Glitter No Glory) kende ik Ruth het minste, wat het meteen ook spannend maakte. 

Waarom ik fan ben van Ruth? Dude, bekijk eender welke outfitpost van haar. Zij is een van die vrouwen die een geen toeters en bellen-outfit als een skinny jeans, oversized trui en booties kan dragen en niets meer nodig heeft omdat ze zo'n attitude uitstraalt. Supermodel galore.

We ontmoetten elkaar maar kort, maar door de vragen die ik haar stelde, heb ik toch het gevoel dat ik haar al een beetje ken. Meer dan wanneer je een uur small talk zou voeren.

Dus wanneer je volgende keer in een koffiebar op je chai latte staat te wachten, vraag dan niet: 'en hoe is’t voor de rest?', maar vraag eens ‘wie of wat heeft van jou de persoon gemaakt die je vandaag bent?’ En BAM! Je leven zal meteen een stuk interessanter worden. Gratis tip!

Et voilà, de ravissante Ruth van The Merrymakers:


Who or what influenced you to be who you are right now?


In the first place I would say my parents and my sister, I really don’t know who I would have become without them! And of course all the great friends I met during the years but also the less interesting people I got to cope with. Most of the time you learn more out of difficult situations than when everything is going easy and planned. Life just gets more interesting when you’re not in your comfort zone and you get to discover new things in life all by yourself. 


What’s you power song?


I actually have two extremely different power songs. The first one is Beat It from Michael Jackson which always helps me to blow off some steam. And the second one is Crosses from José Gonzalez, that voice, the lyrics, the way he sings it and the simple beauty of that song just give me goosebumps every singe time.


Which fictional character would you like to be?


That's the most easy question :) And everyone who knows me well is going to laugh right now cause it's so predictive: wolverine from the X-men! I've been obsessed with this Marvel character since I was really young. He's extremely powerful and very kind and respectful at the same time, a combination you rarely see in real life.


Do you have a favorite quote?


„We’re all spiritual beings having a human experience”


I don’t actually think we all are spiritual beings, some people just don’t care and only believe in the rational part of life, but for me it just emphasizes the fact that we have to look at the inside and not the outside. It’s the soul that’s the most important part of our body!


What makes you a good friend?


My name actually means friend / friendship and that’s why I got the “friend” tattoo on my right wrist. For me friendship is truly important and I try to be the best friend as possible. Personally I think I’m a loyal friend, I like listening and I’m always there when someone needs me. 

Meer bloggerspeeddatemateriaal? Check hier het interview van Merrymaker Nathalie met No Glitter No Glory Patricia, hier het interview van Patricia met Styling Dutchman Annebeth en hier het interview van Annebeth met mij. Morgen verschijnt op The Merrymakers blog het laatste interview tussen Ruth en Nathalie. Zeker checken.

Toedels dudes!

x
 
lenalena

Oh wacht, Rihanna wil ook nog iets zeggen:



19 februari 2014

Het handboek van de moderne vrouw


FADE IN:

scène 1

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN – DAG

Twee meisjes praten en drinken koffie. Meisje 2 heeft haar handtas open op de tafel staan: even vol en georganiseerd als een doos Pringles.

                                                MEISJE 1
                                    Hebt gij ook plakkers bij?

                                                MEISJE 2
                                    Ja, maar ik ga wel efkes moeten zoeken.
– Gevonden!

1 seconde zat ertussen. Tussen de veronderstelling dat ze Mary Poppinsgewijs diep in haar handtas zou moeten duiken en het moment waarop ze de pleisters in haar hand had. In een speciaal daarvoor voorzien plastic doosje. DURRRRR!
Ik heb het hier over mijn goede vriendin Femke Van den please vermeld mijn naam niet op uw blog, Lena.

Femke is zo’n ‘what’s in my bag’ vrouw. Je kent het type wel: zoals beauty en fashion bloggers die alles uit hun handtas halen en het vastleggen op foto of video. Omdat andere vrouwen daar graag naar kijken. 

Wat mij altijd verbaast, is dit: NIEMAND van die vrouwen schaamt zich over de inhoud van haar handtas. Ze zijn zelfs trots. Het is alsof ze allemaal zeggen: kijk eens hoe glamoureus en georganiseerd ik ben. Niemand van die vrouwen heeft een bruine vlek in hun handtas van die keer dat een nagelvijl een brik chocomelk doorboorde. Drinkt er dan niemand chocomelk? Tssss, ik vind dat ongeloofwaardig.

Mijn handtas is verboden terrein. De enigen die in mijn handtas mogen rommelen zonder angst voor een tirade en een resem ongeloofwaardige excuses voor de rommel (“ja maar ik denk dat er ’s nachts een familie koala’s in leeft”), zijn mijn poezen. En dan enkel omdat ze mij helpen orde te houden door er af en toe KEIBLIJ een half opgegeten croissant uit te sleuren.

Bestaat er hoop voor vrouwen zoals ik? JA. En de hoop heet Diane Von Furstenberg. Haar oplossing voor vrouwen die hun handtas volproppen met chips, boeken en nagellak als daar plaats voor is? Een kleine handtas. DVF heeft daar geen patent op natuurlijk, maar met een wijsheid uit het handboek van de moderne vrouw in het achterhoofd:

Bevindt een vrouw zich in het dertigerjarenrijk,
Is het hoog tijd voor haar eerste designerbijk.

In New York kocht ik deze beauty die volgens Diane enkel groot genoeg is voor je creditcard, telefoon, sleutels en lipstick. Niet voor chocomelk. Echt niet. Ik heb het nagevraagd.
 
Nadat ik van dat gruwelijke nieuws bekomen was, voelde ik wat ik eigenlijk altijd al geweten had: mijn eerste designer tas zou van mij een andere vrouw maken. Een betere. De beste. Een what’s in my bag vrouw.

Maar is het echt wel zo simpel? –JA!
Durf ik zonder schaamte mijn DVF handtas openen voor iedereen? –Na het verstoppen van een volgesnoten, krakende papieren zakdoek, JA!
Eind goed al goed? - Hm. Niet helemaal.

Mijn poezen…die waren ongelukkig! Teleurgesteld keken ze naar mijn kleine DVF en miauwden ze in koor "Waar de fok zijn ons koffiekoeken?!"
             
Het brak mijn crazy cat lady hart. Ik moest actie ondernemen. Om de huisvrede te bewaren, sleur ik sinds dan naast mijn 1e designer bag ook een Patti Smith tote bag mee om half opgegeten croissants in te vervoeren… En –omdat ik dan toch al bezig ben- ook nog een tiental lippenstiften, boeken, magazines, een agenda, losse Tic Tacs en kasticketjes die ik rond mijn kauwgom kan verfrommelen.

Cats love croissants
 
Met andere woorden: missie KEIHARD ... geslaagd! Ah ja, want een totebag is geen handtas. Voor tote bags bestaan geen regels. En het beste van al? Hij is zwart. De chocomelkvlekken zijn er nog, maar je ziet ze niet.

scène 2

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN– DAG

Een vrouw, alleen aan een tafel, drinkt een decadente koffie (slagroom + Smarties). Ze bladert in het handboek van de moderne vrouw. Haar oog valt op een quote.

                                                            VOICE OVER VROUW
Ook al draagt de vrouw een designer tas,
ze blijft de slons die ze altijd was.

Vrouw kijkt betrapt rond zich. Ze kucht en scheurt terwijl in een trek het blad uit het boek. Spuwt kauwgom in het blad. Verfrommelt blad. Steekt verfrommeld blad in totebag.

FADE OUT.


Blij in NY na mijn life changing aankoop
 
En jullie? Hoe zit dat met de inhoud van jullie handtas? En zijn jullie tote girls of designerbijk chicks?

x

Lenalena



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...