19 februari 2014

Het handboek van de moderne vrouw


FADE IN:

scène 1

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN – DAG

Twee meisjes praten en drinken koffie. Meisje 2 heeft haar handtas open op de tafel staan: even vol en georganiseerd als een doos Pringles.

                                                MEISJE 1
                                    Hebt gij ook plakkers bij?

                                                MEISJE 2
                                    Ja, maar ik ga wel efkes moeten zoeken.
– Gevonden!

1 seconde zat ertussen. Tussen de veronderstelling dat ze Mary Poppinsgewijs diep in haar handtas zou moeten duiken en het moment waarop ze de pleisters in haar hand had. In een speciaal daarvoor voorzien plastic doosje. DURRRRR!
Ik heb het hier over mijn goede vriendin Femke Van den please vermeld mijn naam niet op uw blog, Lena.

Femke is zo’n ‘what’s in my bag’ vrouw. Je kent het type wel: zoals beauty en fashion bloggers die alles uit hun handtas halen en het vastleggen op foto of video. Omdat andere vrouwen daar graag naar kijken. 

Wat mij altijd verbaast, is dit: NIEMAND van die vrouwen schaamt zich over de inhoud van haar handtas. Ze zijn zelfs trots. Het is alsof ze allemaal zeggen: kijk eens hoe glamoureus en georganiseerd ik ben. Niemand van die vrouwen heeft een bruine vlek in hun handtas van die keer dat een nagelvijl een brik chocomelk doorboorde. Drinkt er dan niemand chocomelk? Tssss, ik vind dat ongeloofwaardig.

Mijn handtas is verboden terrein. De enigen die in mijn handtas mogen rommelen zonder angst voor een tirade en een resem ongeloofwaardige excuses voor de rommel (“ja maar ik denk dat er ’s nachts een familie koala’s in leeft”), zijn mijn poezen. En dan enkel omdat ze mij helpen orde te houden door er af en toe KEIBLIJ een half opgegeten croissant uit te sleuren.

Bestaat er hoop voor vrouwen zoals ik? JA. En de hoop heet Diane Von Furstenberg. Haar oplossing voor vrouwen die hun handtas volproppen met chips, boeken en nagellak als daar plaats voor is? Een kleine handtas. DVF heeft daar geen patent op natuurlijk, maar met een wijsheid uit het handboek van de moderne vrouw in het achterhoofd:

Bevindt een vrouw zich in het dertigerjarenrijk,
Is het hoog tijd voor haar eerste designerbijk.

In New York kocht ik deze beauty die volgens Diane enkel groot genoeg is voor je creditcard, telefoon, sleutels en lipstick. Niet voor chocomelk. Echt niet. Ik heb het nagevraagd.
 
Nadat ik van dat gruwelijke nieuws bekomen was, voelde ik wat ik eigenlijk altijd al geweten had: mijn eerste designer tas zou van mij een andere vrouw maken. Een betere. De beste. Een what’s in my bag vrouw.

Maar is het echt wel zo simpel? –JA!
Durf ik zonder schaamte mijn DVF handtas openen voor iedereen? –Na het verstoppen van een volgesnoten, krakende papieren zakdoek, JA!
Eind goed al goed? - Hm. Niet helemaal.

Mijn poezen…die waren ongelukkig! Teleurgesteld keken ze naar mijn kleine DVF en miauwden ze in koor "Waar de fok zijn ons koffiekoeken?!"
             
Het brak mijn crazy cat lady hart. Ik moest actie ondernemen. Om de huisvrede te bewaren, sleur ik sinds dan naast mijn 1e designer bag ook een Patti Smith tote bag mee om half opgegeten croissants in te vervoeren… En –omdat ik dan toch al bezig ben- ook nog een tiental lippenstiften, boeken, magazines, een agenda, losse Tic Tacs en kasticketjes die ik rond mijn kauwgom kan verfrommelen.

Cats love croissants
 
Met andere woorden: missie KEIHARD ... geslaagd! Ah ja, want een totebag is geen handtas. Voor tote bags bestaan geen regels. En het beste van al? Hij is zwart. De chocomelkvlekken zijn er nog, maar je ziet ze niet.

scène 2

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN– DAG

Een vrouw, alleen aan een tafel, drinkt een decadente koffie (slagroom + Smarties). Ze bladert in het handboek van de moderne vrouw. Haar oog valt op een quote.

                                                            VOICE OVER VROUW
Ook al draagt de vrouw een designer tas,
ze blijft de slons die ze altijd was.

Vrouw kijkt betrapt rond zich. Ze kucht en scheurt terwijl in een trek het blad uit het boek. Spuwt kauwgom in het blad. Verfrommelt blad. Steekt verfrommeld blad in totebag.

FADE OUT.


Blij in NY na mijn life changing aankoop
 
En jullie? Hoe zit dat met de inhoud van jullie handtas? En zijn jullie tote girls of designerbijk chicks?

x

Lenalena



19 februari 2014

Het handboek van de moderne vrouw


FADE IN:

scène 1

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN – DAG

Twee meisjes praten en drinken koffie. Meisje 2 heeft haar handtas open op de tafel staan: even vol en georganiseerd als een doos Pringles.

                                                MEISJE 1
                                    Hebt gij ook plakkers bij?

                                                MEISJE 2
                                    Ja, maar ik ga wel efkes moeten zoeken.
– Gevonden!

1 seconde zat ertussen. Tussen de veronderstelling dat ze Mary Poppinsgewijs diep in haar handtas zou moeten duiken en het moment waarop ze de pleisters in haar hand had. In een speciaal daarvoor voorzien plastic doosje. DURRRRR!
Ik heb het hier over mijn goede vriendin Femke Van den please vermeld mijn naam niet op uw blog, Lena.

Femke is zo’n ‘what’s in my bag’ vrouw. Je kent het type wel: zoals beauty en fashion bloggers die alles uit hun handtas halen en het vastleggen op foto of video. Omdat andere vrouwen daar graag naar kijken. 

Wat mij altijd verbaast, is dit: NIEMAND van die vrouwen schaamt zich over de inhoud van haar handtas. Ze zijn zelfs trots. Het is alsof ze allemaal zeggen: kijk eens hoe glamoureus en georganiseerd ik ben. Niemand van die vrouwen heeft een bruine vlek in hun handtas van die keer dat een nagelvijl een brik chocomelk doorboorde. Drinkt er dan niemand chocomelk? Tssss, ik vind dat ongeloofwaardig.

Mijn handtas is verboden terrein. De enigen die in mijn handtas mogen rommelen zonder angst voor een tirade en een resem ongeloofwaardige excuses voor de rommel (“ja maar ik denk dat er ’s nachts een familie koala’s in leeft”), zijn mijn poezen. En dan enkel omdat ze mij helpen orde te houden door er af en toe KEIBLIJ een half opgegeten croissant uit te sleuren.

Bestaat er hoop voor vrouwen zoals ik? JA. En de hoop heet Diane Von Furstenberg. Haar oplossing voor vrouwen die hun handtas volproppen met chips, boeken en nagellak als daar plaats voor is? Een kleine handtas. DVF heeft daar geen patent op natuurlijk, maar met een wijsheid uit het handboek van de moderne vrouw in het achterhoofd:

Bevindt een vrouw zich in het dertigerjarenrijk,
Is het hoog tijd voor haar eerste designerbijk.

In New York kocht ik deze beauty die volgens Diane enkel groot genoeg is voor je creditcard, telefoon, sleutels en lipstick. Niet voor chocomelk. Echt niet. Ik heb het nagevraagd.
 
Nadat ik van dat gruwelijke nieuws bekomen was, voelde ik wat ik eigenlijk altijd al geweten had: mijn eerste designer tas zou van mij een andere vrouw maken. Een betere. De beste. Een what’s in my bag vrouw.

Maar is het echt wel zo simpel? –JA!
Durf ik zonder schaamte mijn DVF handtas openen voor iedereen? –Na het verstoppen van een volgesnoten, krakende papieren zakdoek, JA!
Eind goed al goed? - Hm. Niet helemaal.

Mijn poezen…die waren ongelukkig! Teleurgesteld keken ze naar mijn kleine DVF en miauwden ze in koor "Waar de fok zijn ons koffiekoeken?!"
             
Het brak mijn crazy cat lady hart. Ik moest actie ondernemen. Om de huisvrede te bewaren, sleur ik sinds dan naast mijn 1e designer bag ook een Patti Smith tote bag mee om half opgegeten croissants in te vervoeren… En –omdat ik dan toch al bezig ben- ook nog een tiental lippenstiften, boeken, magazines, een agenda, losse Tic Tacs en kasticketjes die ik rond mijn kauwgom kan verfrommelen.

Cats love croissants
 
Met andere woorden: missie KEIHARD ... geslaagd! Ah ja, want een totebag is geen handtas. Voor tote bags bestaan geen regels. En het beste van al? Hij is zwart. De chocomelkvlekken zijn er nog, maar je ziet ze niet.

scène 2

INT. KOFFIEHUIS ANTWERPEN– DAG

Een vrouw, alleen aan een tafel, drinkt een decadente koffie (slagroom + Smarties). Ze bladert in het handboek van de moderne vrouw. Haar oog valt op een quote.

                                                            VOICE OVER VROUW
Ook al draagt de vrouw een designer tas,
ze blijft de slons die ze altijd was.

Vrouw kijkt betrapt rond zich. Ze kucht en scheurt terwijl in een trek het blad uit het boek. Spuwt kauwgom in het blad. Verfrommelt blad. Steekt verfrommeld blad in totebag.

FADE OUT.


Blij in NY na mijn life changing aankoop
 
En jullie? Hoe zit dat met de inhoud van jullie handtas? En zijn jullie tote girls of designerbijk chicks?

x

Lenalena



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...