Maar dan verandert er plots iets in hun uitdrukking. Hun ogen en mond sperren zich wijd open. Beter gekend als het glorieuze moment van de goddelijke ingeving. De vriendinnen draaien zich naar mij. En zonder een greintje schuldgevoel over de gruwelijke woorden die ze net spraken over het kledingstuk in kwestie zeggen ze : ‘Lenalena, niks voor u?’Waarop ik vaak reageerde met: ‘het is niet omdat het lelijk is en in de afslagbak ligt, dat ik het mooi ga vinden.’ Ik wou me beter voordoen dan de afslagbak. Maar echt? Ik bén de afslagbak.
Toen ik vorig jaar in (topboek, gratis tip!) D.V. van Diana Vreeland volgende quote las, beleefde ik een klein aha-momentje.
"Vulgarity is a very important ingredient in life. I'm a great believer in vulgarity-if it's got vitality. A little bad taste is like a nice splash of paprika. We all need a splash of bad taste-it's hearty, it's healthy, it's physical. I think we could use more of it. No taste is what I'm against." Diana Vreeland
 |
| Diana Vreeland in mijn droomwoonkamer. |
Ik kleed me inderdaad vaak niet
helemaal volgens de conventies van de goede smaak. Omdat ik het bevrijdend vind
om een outfit af te maken met of volledig op te bouwen rond een ghetto en/of
vulgair detail. Luipaard, glitter, gouden kettingen, kletterende armbanden. Het
brengt wat humor in je outfit en toont dat je het allemaal niet zo serieus
neemt. Het geeft je controle. Alsof je jezelf al onderuit haalt nog voor iemand
anders het kan doen.
Onlangs in Oostende was ik zo gelukkig.
Ik vond zwarte vintage Gianni Versace booties met gouden kettingen.
Ze zouden
perfect passen bij het lange luipaardkleed dat ik onlangs op weg naar de
Delhaize kocht in een Russische hoerenwinkel. (Een kleed dat
ik intussen al droeg op een trouwfeest en waar de woorden ‘Russische hoer’ niet
–ik herhaal NIET- gebruikt werden om het kleed te complimenteren. Dat bewijst:
het draait allemaal om context.) Maar waarom ik nog het meeste blij was met de
schoenen? Ze zouden niet misstaan op Fran Fine.
Fran Fine van The Nanny. Mijn stijlicoon.
Steeds een tikkeltje trashy gekleed. De reden waarom ik naar de heruitzendingen blijf
kijken. Terwijl mijn lief wat verder zijn hoofdtelefoon opzet. Het geluid van
haar stem maakt hem gek. Maar het volume van haar outfits? Daar kan hij
gelukkig mee leven.
Hij ziet het: Nanny Fine heeft stijl.
Een stijl. Misschien niet de jouwe. Maar stijl sowieso. En dat is beter dan
geen stijl. Je slaat de bal beter volledig mis dan de bal onaangeroerd te laten
liggen.
Lekker trashy. Luid. Ongegeneerd. Mijn
vriendinnen kenden mij blijkbaar beter dan ik mezelf. Bij het afrekenen van de
schoenen vroeg ik 25 euro korting. En ik kreeg ze. Ze noemen mij niet
voor niks de afslagbak.
x
Lenalena
PS: Wat vinden jullie van een tikkeltje
slechte smaak om een outfit af te maken? En wie is jullie onwaarschijnlijke
stijlicoon? Vertel!
