26 september 2012

It's Britney, bitch.


Ik werk in de beste muziektempel van België. Dus wat ik nu ga zeggen, kan op gefrons onthaald worden. Want als er zoveel beter bestaat en ik daar nochtans goed van op de hoogte ben, hoe kan het dan zijn…

DAT IK IN MIJN BRITNEY PERIODE ZIT!

Voor ge met uw ogen draait en een gezicht trekt alsof ge zure melk geroken hebt, denk hieraan: ...Baby one more time (oh beibe, beibe). Toxic. Crazy. Womanizer. En natuurlijk: I’m a slave for u. Hallo: Britney is DE popprinses. In de VS is ze helemaal terug: hits én een zitje in de jury van The X Factor naast Simon Cowell.

Ik zag haar daar zitten en dacht: you go, Britney! Eerlijk: ik had nooit gedacht dat ze nog zou terugkomen. Ze ging van superster naar supermarginaal. Getraumatiseerd door de scheiding met Kevin Federline scheerde ze haar hoofd kaal, sloeg ze met een paraplu de paparazzi verrot met een crazy woman blik in haar ogen en verloor ze de voogdij over haar kinderen. Ze werd opgenomen, haar vader moest haar geld beheren: SHE WAS A HOT MESS.

Ziet ge de gelijkenis? Ik was ook goed bezig, maar dan kwam de kanker, dus scheerde ik mij kaal en wou ik iedereen die te veel naar mij keek, slaan met een paraplu.

Net zoals een geur kan muziek je terugkatapulteren naar de tijd waarin die muziek echt JOUW muziek was. Er is geen andere muziek dan mijn pubermuziek (waaronder ook No Doubt en Spice Girls, jaja) die ik met dezelfde overtuiging kan zingen als toen. Zijnde de overtuiging dat ik een popster kon worden. Dat leek KEI mogelijk. Maak u geen zorgen. Nu niet meer.

Samen met die overtuiging komen ook plots alle dromen en plannen die ik toen had in een flits terug. Misschien zouden we gewoon daarom al eens meer naar onze pubermuziek moeten luisteren. Om die tiener terug te voelen die dacht dat er geen grenzen waren. En er misschien wel inspiratie uit te halen. JAJA, ik ben de Oprah onder de fashion bloggers.

Over fashion gesproken: een outfit!







Nee, de outfit is niet op Britney geïnspireerd (al denk ik dat ze het gemak van een romper wel zou appreciëren). Want geef toe: Britney is niet echt fashion. Uggs, trainingspakken en veel te korte rokken. En ik ZWEER dat ik geen Britneyke doe onder die collants. Hoewel ik vriendinnen heb die vinden dat ge in collants geen onderbroek moet dragen. Wat is jullie gedacht daarover?

PS: Voor de volledigheid moet ik er wel bijvertellen dat ik wel al eens een Britneyke gedaan heb. Ik liep met mijn mama in Brussel over zo’n Marilyn Monroe rooster en zei ‘amai, dat is fris aan mijn billen’. IK WAS VIJF, OKE?

ASOS romper :: H&M jas :: STEVE MADDEN handtas :: PORTOBELLO MARKET, LONDEN boots

18 september 2012

Wear your past.


Dr. Phil zegt: let go of the past!
Ik zeg: WEAR YOUR PAST!

Toen mijn zus een jaar of 2 was, kreeg ze van een nonkel een kimono uit Japan. Of China. Of de Sun Wah in Brussel. Wie zal het zeggen, ik was nog niet geboren. Ze droeg het als kamerjas. Eens we het kamerjasje allebei ontgroeid waren, zat een teddybeer er jarenlang keifashionable mee te wezen in een afzichtelijke groene fauteuil.

En dan ben je 20. En heb je geen geld om te gaan shoppen. En zie je plots dat die teddybeer er cooler uitziet dan jij. Cut to: kimono wordt bloesje, teddybeer zit naakt in een afzichtelijke groene fauteuil. 

Een vijftal jaar geleden mocht ik in De Standaard Magazine vertellen over de kimono/kamerjas/berenoutfit/bloesje. 

foto: Marleen Daniels voor DSM
Nadat ik het bloesje voor die foto had aangedaan, hing het doelloos in mijn kast. De teddybeer en afzichtelijke groene fauteuil waren inmiddels verdwenen. Ik droeg het hemdje altijd op een jeans of zwarte skinny en dat had iedereen nu al wel gezien. SAAI.

Maar dan spotte ik een luipaardbroek in Zara. And the rest… is an outfitpost.

Laat je innerlijke tijger los.



En om helemaal in het WEAR YOUR PAST thema te blijven: een verzameling armbandjes van toen ik klein was aan mijn arm. Suck it, Dr Phil.



Ben ik tevreden over de outfit? Meh. Ik ben weer helemaal mijn stijlkluts kwijt. Er breekt weer een nieuwe fase aan voel ik, maar ik hang er nog zo wat tussenin. Het grote probleem is dat ik mijn hoofd beu ben. Vroeger was mijn haar een accessoire. En hoe kut kaal zijn ook was: ik had in de sjaals het perfecte vervangaccessoire gevonden. Een paar centimeter vaal bruin haar, schreeuwt daarentegen niet meteen 'topaccessoire'. 

Dus verfde ik intussen mijn haar (nog niet op deze foto's) en kocht ik enkele hoedjes van een übercharmante dame (binnenkort meer daarover). 

Terwijl ik mij zat te verstoppen voor mijn bloglezers dacht ik plots: TROELA! Dat is nu net waarom ge de blog ooit begon! Om niet lui te worden, u net niet te verstoppen en uzelf op te peppen door uw outfits. 

Dus dudes, deze troela komt gauw terug.
X

P.S: Weet er iemand wat de Chinese tekens willen zeggen? Zo nee: doe een wilde gok!

26 september 2012

It's Britney, bitch.


Ik werk in de beste muziektempel van België. Dus wat ik nu ga zeggen, kan op gefrons onthaald worden. Want als er zoveel beter bestaat en ik daar nochtans goed van op de hoogte ben, hoe kan het dan zijn…

DAT IK IN MIJN BRITNEY PERIODE ZIT!

Voor ge met uw ogen draait en een gezicht trekt alsof ge zure melk geroken hebt, denk hieraan: ...Baby one more time (oh beibe, beibe). Toxic. Crazy. Womanizer. En natuurlijk: I’m a slave for u. Hallo: Britney is DE popprinses. In de VS is ze helemaal terug: hits én een zitje in de jury van The X Factor naast Simon Cowell.

Ik zag haar daar zitten en dacht: you go, Britney! Eerlijk: ik had nooit gedacht dat ze nog zou terugkomen. Ze ging van superster naar supermarginaal. Getraumatiseerd door de scheiding met Kevin Federline scheerde ze haar hoofd kaal, sloeg ze met een paraplu de paparazzi verrot met een crazy woman blik in haar ogen en verloor ze de voogdij over haar kinderen. Ze werd opgenomen, haar vader moest haar geld beheren: SHE WAS A HOT MESS.

Ziet ge de gelijkenis? Ik was ook goed bezig, maar dan kwam de kanker, dus scheerde ik mij kaal en wou ik iedereen die te veel naar mij keek, slaan met een paraplu.

Net zoals een geur kan muziek je terugkatapulteren naar de tijd waarin die muziek echt JOUW muziek was. Er is geen andere muziek dan mijn pubermuziek (waaronder ook No Doubt en Spice Girls, jaja) die ik met dezelfde overtuiging kan zingen als toen. Zijnde de overtuiging dat ik een popster kon worden. Dat leek KEI mogelijk. Maak u geen zorgen. Nu niet meer.

Samen met die overtuiging komen ook plots alle dromen en plannen die ik toen had in een flits terug. Misschien zouden we gewoon daarom al eens meer naar onze pubermuziek moeten luisteren. Om die tiener terug te voelen die dacht dat er geen grenzen waren. En er misschien wel inspiratie uit te halen. JAJA, ik ben de Oprah onder de fashion bloggers.

Over fashion gesproken: een outfit!







Nee, de outfit is niet op Britney geïnspireerd (al denk ik dat ze het gemak van een romper wel zou appreciëren). Want geef toe: Britney is niet echt fashion. Uggs, trainingspakken en veel te korte rokken. En ik ZWEER dat ik geen Britneyke doe onder die collants. Hoewel ik vriendinnen heb die vinden dat ge in collants geen onderbroek moet dragen. Wat is jullie gedacht daarover?

PS: Voor de volledigheid moet ik er wel bijvertellen dat ik wel al eens een Britneyke gedaan heb. Ik liep met mijn mama in Brussel over zo’n Marilyn Monroe rooster en zei ‘amai, dat is fris aan mijn billen’. IK WAS VIJF, OKE?

ASOS romper :: H&M jas :: STEVE MADDEN handtas :: PORTOBELLO MARKET, LONDEN boots

18 september 2012

Wear your past.


Dr. Phil zegt: let go of the past!
Ik zeg: WEAR YOUR PAST!

Toen mijn zus een jaar of 2 was, kreeg ze van een nonkel een kimono uit Japan. Of China. Of de Sun Wah in Brussel. Wie zal het zeggen, ik was nog niet geboren. Ze droeg het als kamerjas. Eens we het kamerjasje allebei ontgroeid waren, zat een teddybeer er jarenlang keifashionable mee te wezen in een afzichtelijke groene fauteuil.

En dan ben je 20. En heb je geen geld om te gaan shoppen. En zie je plots dat die teddybeer er cooler uitziet dan jij. Cut to: kimono wordt bloesje, teddybeer zit naakt in een afzichtelijke groene fauteuil. 

Een vijftal jaar geleden mocht ik in De Standaard Magazine vertellen over de kimono/kamerjas/berenoutfit/bloesje. 

foto: Marleen Daniels voor DSM
Nadat ik het bloesje voor die foto had aangedaan, hing het doelloos in mijn kast. De teddybeer en afzichtelijke groene fauteuil waren inmiddels verdwenen. Ik droeg het hemdje altijd op een jeans of zwarte skinny en dat had iedereen nu al wel gezien. SAAI.

Maar dan spotte ik een luipaardbroek in Zara. And the rest… is an outfitpost.

Laat je innerlijke tijger los.



En om helemaal in het WEAR YOUR PAST thema te blijven: een verzameling armbandjes van toen ik klein was aan mijn arm. Suck it, Dr Phil.



Ben ik tevreden over de outfit? Meh. Ik ben weer helemaal mijn stijlkluts kwijt. Er breekt weer een nieuwe fase aan voel ik, maar ik hang er nog zo wat tussenin. Het grote probleem is dat ik mijn hoofd beu ben. Vroeger was mijn haar een accessoire. En hoe kut kaal zijn ook was: ik had in de sjaals het perfecte vervangaccessoire gevonden. Een paar centimeter vaal bruin haar, schreeuwt daarentegen niet meteen 'topaccessoire'. 

Dus verfde ik intussen mijn haar (nog niet op deze foto's) en kocht ik enkele hoedjes van een übercharmante dame (binnenkort meer daarover). 

Terwijl ik mij zat te verstoppen voor mijn bloglezers dacht ik plots: TROELA! Dat is nu net waarom ge de blog ooit begon! Om niet lui te worden, u net niet te verstoppen en uzelf op te peppen door uw outfits. 

Dus dudes, deze troela komt gauw terug.
X

P.S: Weet er iemand wat de Chinese tekens willen zeggen? Zo nee: doe een wilde gok!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...